ไวยากรณ์ภาษาจีน
ไวยากรณ์ภาษาจีน
ส่วนประกอบของประโยค 句子成分 ประโยคประกอบด้วยคำหรือวลีชนิดต่างๆตามความสัมพันธ์ทางไวยากรณ์ โดยคำและวลีดังกล่าวจะเป็นส่วนประกอบตามหน้าที่ต่างกันในประโยค แบ่งเป็น 6 ประเภทดังนี้ **(定语)主语 + 状语 + 谓语 + 补语 + (定语) 宾语 **
1.บทประธาน (主语) มีคำและวลีหลายชนิดทำหน้าที่เป็นบทประธานได้ เช่น
2. บทกริยา (谓语) มีคำและวลีหลายชนิดทำหน้าที่เป็นบทกริยาได้ เช่น
3.บทกรรม (宾语) มีคำและวลีหลายชนิดทำหน้าที่เป็นบทกรรมได้ เช่น
4. บทขยายนาม (定语) บทขยายนามขยายคำนามหรือนามวลีที่ทำหน้าที่เป็นบทประธานหรือบทกรรมในประโยค มีคำและวลีหลายชนิดทำหน้าที่เป็นบทขยายนามได้ เช่น
ข้อสังเกต คือ 4.1 บทขยายนามกับ 的 = —(定语)— + “的”
( คำกริยา กริยาวลี ประโยค หรือบุพบทวลีที่เป็นบทขยายนาม ) 4.2 บทขยายนามหนึ่งข้อความขยายคำนามหลายข้อความ โดยใช้ เครื่องหมายหยุดพักเสียง“、” คั่นไว้ ระหว่างข้อความ และ ข้อความมสุดท้ายหรือสองข้อความ ใช้ 和 หรือ(以)及เชื่อม
4.3 บทขยายนามหลายข้อความขยายคำนามข้อความเดียว (多项定语)นอกจากจะใช้ เครื่องหมาย“、”หรือ和 ,(以)及 ยังใช้ 而, 又…又 ฯลฯ เชื่อมได้
5. บทขยายบทกริยา (状语) บทขยายบทกริยา คือ คำหรือวลีที่ขยายหรือจำกัดความให้กับบทกริยาเพื่อแสดงเวลา สถานที่ ระดับความเข้มข้น ขอบเขต สภาวะ การยืนยัน หรือการปฏิเสธ การซ้ำ การเป็นฝ่ายกระทำหรือถูกกระทำ ผู้รับกิริยาอาการ สาเหตุ ฯลฯ มีคำและวลีหลายประเภทสามารถทำหน้าที่เป็นบทขยายบทกริยาได้
ข้อสังเกต คือ 5.1 บทขยายบทกริยา (状语)ทำหน้าที่ขยายคำกริยาหรือคำคุณศัพท์เป็นหลัก เช่น
5.2 บทขยายบทกริยา (状语)ตามหลังประธาน ( อยู่ข้างหน้าบทกริยา ) หรืออยู่ระหว่างประธานกับกริยานั้นเอง
*** คำนามหรือนามวลีที่ทำหน้าที่เป็นบทขยายกริยาจะอยู่ข้างหน้าหรือข้างหลังก็ได้ เช่น - คำนามบอกเวลา เช่น 明天 , 今年 , 寒假 ,小的时候 ฯลฯ
- คำกริยาวิเศษณ์บางคำ เช่น 突然 ,居然,的确,确实,偏偏,明明,本来,原来,回头 ฯลฯ
- บุพวลี 在 , 对 ใช้ในการบอกสถานที่ เวลา สถานการณ์หรือประเด็น
***** แต่มีคำนามหรือนามวลีบางคำจะอยู่ข้างหน้าบทประธานอย่างเดียว เช่น - คำกริยาวิเศษณ์บางคำ เช่น 反正,幸亏
- บุพวลี 关于 , 至于
- บทขยายบทกริยาที่มีโครงสร้างประโยคซับซ้อน 5.3 บทขยายกริยากับ “地”มักจะอยู่กันเสมอ —(状语) — + “地” คำที่ทำหน้าที่เป็นบทขยายกริยาที่ใช้กับ“地” คือ คำกริยา หรือ กริยาวลี คำคุณศัพท์ หรือ คุณศัพท์วลี คำนามที่มีความหมายเป็นนามธรรมเท่านั้น คำเลียนเสียง และ วลี 4 พยางค์ที่ตายตัว
ประวัติศาสตร์ ( คำนามที่มีความหมายเป็นนามธรรม )
5.4 บทขยายบทกริยาแบบตามลำดับชั้น (递加关系状语)
6. บทเสริม(补语) บทเสริม คือ คำหรือวลีที่ตามหลังบทกริยา ( ซึ่งต้องเป็นคำกริยาหรือคำคุณศัพท์ )เพื่อชี้แจงเพิ่มเติมข้อมูลที่เกี่ยวกับผล ระดับความเข้มข้น ทิศทาง การเคลื่อนไหว ความเป็นไปได้ ใช้เวลานานแค่ไหน จำนวน สภาวะ ฯลฯ ของการกระทำหรือการเปลี่ยนแปลงให้กับบทกริยา สามารถแบ่งบทเสริม 6 ประเภทดังนี้ 6.1. บทเสริมประเภทที่บอกผล (结果补语) 6.2 บทเสริมประเภทที่บอกระดับความเข้มข้น (程度补语) 6.3 บทเสริมประเภทที่บอกทิศทางการเคลื่อนไหว (趋向补语) 6.4 บทเสริมประเภทที่บอกจำนวน (数量补语) 6.5 บทเสริมประเภทที่บอกความเป็นไปได้ (可能补语) 6.6 บทเสริมประเภทบุพบทวลี (助词短语补语)
6.1 บทเสริมประเภทที่บอกผล (结果补语) ใช้ตามหลังคำกริยาหรือคำคุณศัพท์ เพื่อชี้แจงเพิ่มเติมเกี่ยวกับผลของการกระทำหรือการเปลี่ยนแปลง ***** 主语 + 谓语 + 补语 + 宾语 *****
ตัวอย่างเช่น
1. 到 = ถึง ใช้กับสถานที่ เวลา จำนวน ขนาด
2. 到 = ได้ หมายถึง การกระทำบังเกิดผล มักใช้กับคำกริยา 见,听,做,看,买,吃,闻,找,遇,遭,碰,抓,借,打够,拿 ฯลฯ
1. 掉 = …ทิ้ง หมายถึงขจัด กำจัด
2. 掉 = ….ไป หมายถึง หนีไป
1. 成 = สำเร็จ ได้ มักใช้กับคำกริยา 去,做,干,办,弄,搞,谈 ฯลฯ
2. 成 = (กลายหรือเปลี่ยน) เป็น มักใช้กับคำกริยา 变,改,看,当,读,写,建,译,翻译ฯลฯ
1.出 = ได้ ออก หมายถึงการกระทำสำเร็จและเริ่มปรากฏให้เห็น
2. 出 = เกิน กว่า ตามหลังคำคุณศัพท์
来 = คาดเดาหรือบอกผล มักใช้กับคำกริยา 听,看,说,想,算ฯลฯ
见 = ได้ เห็น หมายถึงรู้สึกถึง หรือการกระทำบังเกิดผล มักใช้กับคำกริยา 听,看,望,瞧,闻,梦,遇,碰 ฯลฯ ส่วนใหญ่ใช้ 到 แทนได้
1. 开 = ห่างจากหรือแยกตัวออกไป มักใช้กับคำกริยา 分,打,拉,切,张,躲,睁,解,砸,拿,搬,走,跑,敲,推,翻,抛 ฯลฯ
2. 开 = คลายออกไปหรือขยายออกไป มักใช้กับคำกริยา 传,打迈,伸,展,蔓延ฯลฯ
3. 开 = ชัดเจนหรือทะลุปรุโปร่ง
4. 开 = เริ่มและจะดำเนินต่อไป
1. 上 = การกระทำบังเกิดผล a. = เอาไว้ ให้เรียบร้อย หมายถึง ปิด มักตามหลัง 锁,关,闭,合,系 ฯลฯ
b. = เอาไว้ หมายถึง เพิ่มเติม มักตามหลัง 算,加,穿,戴,带,镶,写,挂,换ฯลฯ
c. = ได้ หมายถึง บรรลุเป้าหมาย มักตามหลัง 吃,住,用,坐,赶,追当,考,买,走ฯลฯ
2. 上 = เริ่ม แล้ว มักใช้กับคำกริยา 爱,喜欢,交,聊,看,忙,干ฯลฯ )
1. 下 = ได้ ไว้ เรียบร้อย หมายถึง การกระทำเสร็จสิ้นหรือบังเกิดผล ฯลฯ
2.下 = ได้ หมายถึง มีที่ว่างบรรจุได้ มักตามหลังคำกริยา 坐,容,装,盛,站,睡,停,放,住ฯลฯ
3. 下 = ลง ออก หมายถึง การกระทำสำเร็จและแยกออกจากกัน มักตามหลังคำกริยา 摘,脱,卸,折)
着 (zha2o) = ได้ โดน ติด หมายถึงบรรลุเป้าหมายหรือบังเกิดผล มักตามหลัง 找,买,打,借,抓,够( เอื้อม), 睡,点(จุดไฟ) ฯลฯ นอกจาก睡,点แล้ว คำอื่นใช้ 到 แทนได้
走 = ไป หมายถึง จากไป มักตามหลัง 逃,赶,飞,溜,拿,搬,带,提,领,取,借ฯลฯ
1. 住 = ไว้ เอาไว้ ได้ ไหว หมายถึงติดแน่นหรือมั่นคง มักตามหลังคำกริยา 拿,抓,记,包,迷,坚持,吸引,控制ฯลฯ
2. 住 = ไว้ นิ่ง อยู่ หมายถึง อยู่นิ่งหรือไม่ได้ดำเนินการ มักตามหลังคำกริยา 站,停,呆,拦,堵,塞,留,忍ฯลฯ
1. 起 = เริ่ม ขึ้น หมายถึงการเริ่มต้น
2. 起 = ถึง หมายถึง แสดงสิ่งที่เกี่ยวข้องกับการกระทำ มักตามหลังคำกริยา 说,谈,讲,问,提,回忆ฯลฯ
6.2 บทเสริมประเภทที่บอกระดับความเข้มข้น (程度补语) ใช้ตามหลังคำกริยาหรือคำคุณศัพท์ เพิ่อทำหน้าที่ชี้แจ้งเพิ่มเติมเกี่ยวกับระดับความเข้มข้น หรือประเมินผลของการกระทำหรือเหตุการณ์
ที่มา -- http://www.pasajeen.com/%E0%B8%AA%E0%B9%88%E0%B8%A7%E0%B8%99%E0%B8%9B%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8%81%E0%B8%AD%E0%B8%9A%E0%B8%82%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B8%9B%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B9%82%E0%B8%A2%E0%B8%84-%E5%8F%A5%E5%AD%90%E6%88%90/ |